 |
| ਨੂੰਹ ਦੀ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹਾਣੀ - ਪੰਜਾਬੀ ਸੈਕਸ ਸਟੋਰੀ |
ਹਾ ਕਦੇ ਕਦੇ ਆਵਦੇ ਯਾਰਾ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਮਹੀਨੇ ਚ ਇਕ ਅੱਧੀ ਵਾਰ ਪੈਗ ਜਰੂਰ ਲਾ ਲਈ ਦਾ।
ਮੇਰੇ ਘਰ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਘਰਵਾਲੀ ਰਾਣੋ ਤੇ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ ਤੇ ਮੇਰੀ ਧੀ ਹਨ।
ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਵਿਆਹ ਦੋ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਕਰਤਾ ਸੀ।
ਮੇਰਾ ਮੁੰਡਾ ਬੈਂਕ ਵਿੱਚ ਵਧੀਆ ਪੋਸਟ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ।
।
ਮੇਰੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਘਰਵਾਲੀ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਆ
ਓਹਨੇ ਐਮ ਬੀ ਏ ਕੀਤੀ ਆ ਪਰ ਕਿਸੇ ਜੌਬ ਤੇ ਨਈ ਲਗੀ।
ਮੇਰੀ ਕੁੜੀ ਨੇ ਬੀ ਟੇਕ ਕੀਤੀ ਆ।
ਮੇਰੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾ ਈ ਹੋਇਆ ਆ
ਗੱਲ ਇਹ ਰਾਤ ਦੀ।।।
।
ਕੁੜੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਹੋਏ ਨੂੰ ਅੱਜ ਤੀਜਾ ਦਿਨ ਸੀ ਘਰ ਅਜੇ ਵੀ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਥਕਾਵਟ ਵ ਬਹੁਤ ਸੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਈ ਆ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੇ ਕੰਮ ਹੁੰਦੇ ਆ
ਕਾਫੀ ਕੁਛ ਨਿਬੜ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਅਜੇ ਵ ਬਹੁਤ ਕੰਮ ਕਰਨ ਆਲੇ ਪਏ ਸੀ।
ਕਈ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਕਿਤਾਬ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪਿਆ ਸੀ। ਮਨ ਏਸੇ ਉਦੇੜ ਬੁਨ ਚ ਲਗਾ ਸੀ ਤੇ ਓਦੋਂ ਮੇਰੀ ਘਰਵਾਲੀ ਰਾਣੋ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ
ਚਾਹ ਪੀਓ ਗੇ ਤੁਸੀ।
ਰਾਣੋ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ
ਚਾਹ ਪੀਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਓਹਨੂੰ ਮੈਂ ਚਾਹ ਲੇ ਕੇ ਓਣ ਲੀ ਕਿਹਾ
ਕੁਛ ਟਾਈਮ ਬਾਅਦ ਉਹ ਚਾਹ ਲੇ ਕੇ ਆਈ
ਮੈਂ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਚਾਹ ਪੀਤੀ ਤੇ ਓਹਦੇ ਅਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਗਿਆ।
ਏਦੇ ਕਤੋ ਦੇਖਦੇ ਮੇਰੇ ਅਲ।। ਰਾਣੋ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ।
ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਮੇਰਾ ਮੰਨ ਬਹੁਤ ਕਰਦਾ ਤੇਰੀ ਲੈਣ ਨੂੰ।
ਅੱਜ ਮਹੀਨੇ ਤੋਂ ਉੱਤੇ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇਰੀ ਲਈ ਨੂੰ
ਤੇ ਮੈਂ ਹੌਲੀ ਜਹੇ ਓਦੇ ਪੱਟ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਿਆ।।।
ਹੱਟੋ ਜੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਟਾ ਹਰ ਵਾਰ ਇਹ ਹੀ ਗੱਲ ਸੁੱਝਦੀ ਆ।। ਰਾਣੋ ਨੇ ਕਿਹਾ
ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ ਤੂੰ ਹੈ ਈ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ। ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਮੱਖਣ ਲਾਇਆ।
ਰਾਣੋ ਨੇ ਮੇਰਾ ਹਥ ਆਵਦੇ ਪੱਟ ਤੋਂ ਹਟਾਇਆ ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ ਏਨੇ ਮਹਿਮਾਨ ਆਏ ਹੋਏ ਆ ਕੁਛ ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਕਰਲੋ
ਮੈਂ ਵੀ ਵਕਤ ਦੀ ਨਜਾਕਤ ਨੂੰ ਸੁਮਜਦਆ ਮੰਨ ਗਿਆ
ਮੈਂ ਸਾਰੇ ਮਹਿਮਾਨ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਖੋਵਨ ਤੇ ਸੌਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰਵੋਂਦਾ ਰਿਹਾ
ਇਹ ਕਰਦੇ ਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਰਾਤ ਦੇ 12 ਵਜ ਗਏ
ਮੇਰਾ ਵ ਸੌਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਿੱਤਾ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਘਰੇ ਕੋਈ ਚੱਜ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਨੂੰ ਮਿਲੀ ਸੌਣ ਲੀ
ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਰੇ ਘਰ ਚ ਮਹਿਮਾਨ ਪਏ ਸੀ।
ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਛੱਤ ਤੇ ਬਣੀ ਇਕ ਛੋਟੀ ਕੋਠੀ ਦਾ ਖਿਆਲ ਆਇਆ
ਉਸ ਕੋਠੀ ਚ ਬੇਕਾਰ ਸਮਾਨ ਪਿਆ ਸੀ
ਮੈਂ ਗੱਦਾ ਤੇ ਚਾਦਰ ਲੈ ਕੇ ਛੱਤ ਤੇ ਚਲ ਗਿਆ। ਉਸ ਕੋਠੀ ਚੱ ਸਮਾਨ ਖਿਲਰਿਆ ਪਿਆ ਕ ਤੇ ਕੋਈ ਲਾਈਟ ਵ ਨੀ ਸੀ
ਮੈਂ ਖਿਲਰੇ ਸਮਾਨ ਵਿਚ ਜਗ੍ਹਾ ਬਣਾਈ ਤੇ ਆਪਣਾ ਗੱਦਾ ਲਾ ਲਿਆ
ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰਨ ਲਗਾ ਕ ਤੇ ਦਰਵਾਜੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਕੁੰਡੀ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਮੈਂ ੳਦਾ ਈ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਪੇ ਗਿਆ
ਓਸ ਦਿਨ ਪਤਾ ਨੂੰ ਕਿਉ ਥਕਾਵਟ ਵ ਬਹੁਤ ਕ ਪਰ ਦਿਲ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਨੂੰ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਸਾਰੇ ਲੋਕੀ ਥਲੇ ਸੁੱਤੇ ਸੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਓਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਫੁੱਦੀ ਲੈਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਕਰ ਕੇ ਮੇਰਾ ਲਨ ਵੀ ਖੜਾ ਕ
ਮੈਂ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਲਨ ਨੂ ਹਥ ਚੱ ਫੱਡ ਕੇ ਹਿਲੋਣ ਲੱਗ ਗਿਆ
ਪਤਾ ਨੀ ਕਦੋ ਮੈਂ ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹ ਕ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਲਨ ਨੂੰ ਹਿਲੋਂਦਾ ਰਿਹਾ।।
ਏਦਾ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਇਕ ਮਿੰਟ ਈ ਹੋਇਆ ਸੀ
ਤੇ ਹੌਲੀ ਜਹੇ ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਣ ਦੀ ਅਵਾਜ ਆਈ ਤੇ ਖੁਸ਼ਬੂ ਦਾ ਝੋਕਾ ਅੰਦਰ ਆਇਆ
ਮੇਰੇ ਹਥ ਮੇਰੇ ਲਨ ਉੱਤੇ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਏਦਾ ਈ ਦਰਵਾਜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਗਿਆ।।।
ਦਰਜਵਾਜੇ ਤੇ ਕੋਈ ਪਰਛਾਵਾਂ ਜਿਹਾ ਖੜਾ ਸੀ
ਫਿਰ ਓਸ ਪਰਛਾਵੇਂ ਨੇ ਅੰਦਰ ਕਦਮ ਰੱਖਿਆ
ਫਿਰ ਓਸ ਪਰਛਾਵੇਂ ਨੇ ਅੰਦਰ ਕਦਮ ਰੱਖਿਆ। ਤੇ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰਤਾ। ਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਆ ਕੇ ਓਹ ਪਰਛਾਵਾਂ ਪੇ ਗਿਆ।
ਓਦੇ ਸਰੀਰ ਚੋਂ ਆਉਂਦੀ ਮਿੱਠੀ ਮਿੱਠੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਨਾਲ ਸਾਰੀ ਕੋਠੀ ਚੱ ਸਰੂਰ ਹੋ ਗਿਆ।
ਅਚਾਨਕ ਉਸ ਪਰਛਾਂਵੇ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਪਾਸਾ ਲਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਅਵਦੀਆ ਬਹਾਵਾ ਵਿਚ ਜਕੜ ਲਿਆ।
।। ਸੌਰੀ ਜਾਨ ਦੇਰ ਤਾਂ ਨੂੰ ਹੋ ਗਈ।। ਇਹ ਕਹਿੰਦਿਆਂ ਹੋਇਆ ਓਹ ਮੇਰੇ ਨੰਗੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲਗੀ।।
ਉਹਦੀ ਅਵਾਜ ਪਛਾਣ ਕੇ ਮੇਰਾ ਦਿਮਾਗ ਸੁੰਨ ਹੋ ਗਿਆ ਇਹ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ਇਕਲੌਤੀ ਨੂੰਹ ਰੂਬੀ ਸੀ।।।
ਮੇਰੀ ਨੂੰਹ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਚਿਪਕੇ ਹੋਏ ਸੀ।।
ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਪਤੀ ਸਮਜ ਕੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਚੁਮਾ ਚਾਟੀ ਕਰਨ ਲਗੀ।
ਕੁਛ ਪਲ ਲਈ ਮੈਂ ਸੁੰਨ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਪਸੀਨਾ ਆਉਣ ਲੱਗ ਗਿਆ।
ਰੂਬੀ ਮੈਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਜੱਫੀਆਂ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਹਥ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ।
ਫੇਰ ਉਹਨੇ ਇਕ ਲੱਤ ਚਕ ਕੇ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਰੱਖੀ ਤੇ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਤੇ ਇਕ ਚੁੰਮੀ ਲਈ।।।।
ਰੂਬੀ – ਪਤਾ ਮੈਨੂੰ ਤੁਸੀ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਮੇਰੇ ਨਾਲ। ਗਿਆਰਾਂ ਵਜੇ ਦਾ ਕਿਹਾ ਸੀ ਤੁਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਇਕ ਵਜਨ ਵਾਲਾ। ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਦੀ ਓਹ ਜਲੰਧਰ ਵਾਲੀ ਪਾਬੀ ਉੱਠਣ ਈ ਨੀ ਦਿੰਦੀ ਸੀ ਦਸਦੀ ਸੀ ਵੀ ਰਾਤ ਕਿਦਾ ਓਹਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਓਦੀ ਤੱਸਲੀ ਕਰੋਂਦਾ
ਹੈਲੋ ਕੁਛ ਤਾਂ ਕਹੋ। ਕੀਤੇ ਸੱਚੀ ਤਾਂ ਨੀ ਸੌਂ ਗਏ। ਉਠੋ ਦੋ ਮਹੀਨੇ ਹੋ ਗਏ ਤੁਸੀ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਨੀ ਮਾਰੀ।
ਇਹਨਾ ਕਿਹਾ ਕੇ ਰੂਬੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਆਵਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਜਕੜ ਲਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲਗੀ
ਹੇ ਰੱਬਾ ਕਿਹੋ ਜਹੀ ਘੜੀ ਆ ਗਈ ਮੇਰੇ ਤੇ। ਮੈਂ ਮੰਨ ਚੱ ਰੱਬ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਹੱਥ ਤਾਂ ਕੀ ਮੈਂ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਬਗਾਨੀ ਜਨਾਨੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਤੱਕ ਨੀ।
ਤੇ ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਨੂੰਹ ਜਿਹਨੂੰ ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਵਦੀ ਕੁੜੀ ਵਾਂਗ ਸੁਮਜਯਾ।
।।।। ਕਿਦਾ ਕਰਾ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਦੱਸ ਦਵਾ ਵੀ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਪਤੀ ਨੀ ਤੇਰਾ ਸਹੁਰਾ ਵਾਂ।
ਨਹੀਂ ਜੇ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਦਸਿਆ ਤਾਂ ਓਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅੱਖ ਚਕ ਕੇ ਗੱਲ ਨੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਕੀ ਪਤਾ ਕੋਈ ਗਲਤ ਕਦਮ ਨਾ ਚਕ ਲੇ।।
ਫੇਰ ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ।।।
ਰੂਬੀ ਹਵਸ ਚੱ ਮੈਨੂੰ ਚੁੰਮ ਰਹੀ ਸੀ। ਤੇ ਅਚਾਨਕ ਓਦਾ ਹਥ ਮੇਰੇ ਲਨ ਤੇ ਲਗਾ
ਰੂਬੀ ਕਹਿੰਦੀ – ਅੱਛਾ ਜੀ ਤੁਸੀ ਤਾਂ ਬੋਲਦੇ ਨੀ ਪਰ ਤੁਹਾਡਾ ਲਨ ਬਹੁਤ ਕੁਛ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਵਾਂ।।
ਦੇਖ ਮੇਰੇ ਆਉਂਦਿਆ ਕਿਦਾ ਸਲੂਟ ਮਾਰਨ ਦਿਆ।।
ਰੂਬੀ ਮੇਰੇ ਲਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਹਿਲੋਨ ਲੱਗ ਪਈ।।
ਰੂਬੀ ਦੇ ਕੋਮਲ ਹਥ ਲਗਦਾ ਮੇਰਾ ਲਨ ਹੋਰ ਆਕੜ ਗਿਆ।।
ਰੂਬੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਰਗੜ ਰਹੀ ਸੀ।
ਤੇ ਮੇਰਾ ਹਥ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਪਿੱਜ ਗਿਆ ਸੀ।।
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੱਕਾ ਕਿੱਤਾ ਤੇ ਰੂਬੀ ਕੋਲੋ ਹਥ ਛਡਵਾ ਲਿਆ।।
ਪਰ ਮੇਰੀ ਨੂੰਹ ਤਾ ਹਵਸ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿਚ ਜਲ ਰਹੀ ਸੀ।।
ਓਹਨੇ ਫੇਰ ਮੇਰਾ ਹਥ ਫੜਿਆ ਤੇ ਆਵਦੇ ਖੱਬੇ ਮੂੰਮੇ ਤੇ ਰੱਖ ਤਾ।।
ਜਦੋਂ ਮੇਰਾ ਹਥ ਓਦੇ ਕੋਮਲ ਮੁੰਮਯਾ ਤੇ ਲਗਿਆ।।
ਇਕ ਵਾਰੀ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਵੀ ਇਹਨੂੰ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚੱ ਪਾਂ ਕੇ ਚੂਸ ਲਵਾ ਪਰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦਾ ਖਿਆਲ ਆਉਂਦੈ ਮੈਂ ਰੁੱਕ ਗਿਆ।।
ਮੇਰਾ ਹਥ ਅਜੇ ਵੀ ਮੁਮਯਾ ਤੇ ਸੀ।।
ਮੈਂ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਹੋਰ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕੀਤੀ ਬਚਨ ਦੀ ਤੇ ਮੈਂ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਪਾਸਾ ਕੇ ਲਿਆ।।
ਪਰ ਹੋਣੀ ਨੂੰ ਕੌਣ ਟਾਲ ਸਕਦਾ।।।
ਮੇਰੀ ਨੂੰਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਆ ਗਈ ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ ਤੁਸੀ ਅਜ ਕਿ ਕਰੀ ਜਾਂਦੇ ਓ ਅੱਗੇ ਤਾਂ ਕਦੇ ਏਨਾ ਗੁੱਸਾ ਕਿੱਤਾ ਨੀ। ਚਲੋ ਤੁਸੀ ਕਹਿੰਦੇ ਰਹਿਣੇ ਓ ਵੀ ਮੇਰਾ ਲਨ ਨੀ ਚੂਸਦੀ ਚਲੋ ਮੈਂ ਅਜ ਤੁਹਾਡਾ ਲਨ ਚੋਸਦੀ ਆ।।।
ਰੂਬੀ – ਨੇ ਮੇਰਾ ਲਨ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਹੌਲੀ ਜਹੇ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਲਨ ਦੇ ਟੋਪੇ ਉੱਤੇ ਲਾਈ।।
ਫੇਰ ਲਨ ਦੇ ਮਾਸ ਨੂੰ ਥਲੇ ਕਰਕੇ ਟੋਪਾ ਮੂੰਹ ਚੱ ਪਾਂ ਲਿਆ।।।
ਉਸ ਹਨੇਰੇ ਆਲੀ ਕੋਠੀ ਚੱ ਮੈਂ ਮਜਬੂਰ ਸੀ। ਪਰ ਮੇਰਾ ਲਨ ਨੀ। ਲਨ ਤਾ ਰੂਬੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਜਾ ਕੇ ਓਦਾ ਈ ਅੱਗੇ ਨਾਲੋਂ ਫੁੱਲ ਗਿਆ ਸੀ।।
ਰੂਬੀ ਮੇਰਾ ਲਨ ਏਦਾ ਚੂਸ ਚੂਸਣ ਦਈ ਸੀ ਜਿੱਦਾ ਲਨ ਅਜ ਖਾ ਈ ਜਾਨਾ ਹੁੰਦਾ।।
ਕੁਛ ਦੇਰ ਏਦਾ ਈ ਚੁੱਪੇ ਮਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੂਬੀ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਲਨ ਨੂੰ ਆਵਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨਾਲ ਰਗੜੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪਈ।। ਲਨ ਦੀ ਰਗੜ ਨਾਲ ਓਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡਣ ਦਈ ਸੀ।।
ਓਦੇ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਲਨ ਓਦੇ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਪੀਜਆ ਪਿਆ ਸੀ।
ਅਚਾਨਕ ਓਦੇ ਰਗੜਨ ਦੀ ਸਪੀਡ ਜਾਦੀ ਹੋਗੀ।। ਤੇ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈਣ ਲਗੀ।। ਤੇ ਕਹਿਣ ਲਗੀ ਜਾਨ ਅਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਤੁਹਾਡੇ ਲਨ ਤੇ ਰਗੜਨ ਨਾਲ ਏਨਾ ਮਜਾ ਆਉਣ ਦਯਾ।।।
ਹਾਏ ਜਾਨ ਵਾੜ ਦੋ ਨਾ ਵਿਚ। ਆਪਣੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਾ ਕੇ ਮੈਂ ਜਲਦੀ ਸੌ ਜਾਨਾ ਫੇ।।
ਇਹ ਕਹਿੰਦਿਆਂ ਰੂਬੀ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਇਸ ਸਾਬ ਨਾਲ ਲਨ ਤੇ ਰਗੜਨ ਲਗੀ ਕੇੇ ਲਨ ਫੁੱਦੀ ਚੱ ਚਲਾ ਜਾਵੇ।। ਪਰ ਮੈਂ ਏਦਾ ਹੋਣ ਨੀ ਦਿੱਤਾ।।
ਪਰ ਰੂਬੀ ਅਜੇ ਵੀ ਪਾਗਲਾ ਵਾਂਗ ਫੁੱਦੀ ਰਗੜ ਰਹੀ ਸੀ। ਓਦੀ ਹਵਸ ਤੋਂ ਸੱਚੀ ਲਗਦਾ ਸੀ ਵੀ ਓਹਨੇ ਕਾਫੀ ਚਿਰ ਤੋਂ ਨਈ ਦਿੱਤੀ।।
ਏਦਰ ਮੇਰਾ ਵੀ ਹਾਲ ਮਾੜਾ ਈ ਸੀ।। ਰੂਬੀ ਦੇ ਹਥ ਮੇਰੇ ਮੋਢਿਆ ਤੇ ਸੀ ਤੇ ਓਦੇ ਨੂੰਹ ਮੇਰੇ ਮੋਢਿਆ ਤੇ ਖੁੱਬਣ ਦਏ ਸੀ।। ਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਲਨ ਉੱਤੇ ਫੁੱਦੀ ਰਗੜ ਦੀ ਸੀ।।
ਮੇਰਾ ਵ ਸਰੀਰ ਹੁਣ ਓਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਲੱਕ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚਕ ਚਕ ਕੇ ਲਨ ਰਗੜਨ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਲੈਣ ਲਗਾ।।
ਮੇਰਾ ਦਿਮਾਗ ਹੁਣ ਸੋਚਣਾ ਸਮਜਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਚੁੱਕਾ ਸੀ।।
ਮੈਂ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਬਾਹਾਂ ਵਿਚ ਲਿਆ ਤੇ ਪਲਟੀ ਮਾਰ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਥਲੇ ਕਰਤਾ ਤੇ ਮੈਂ ਉੱਤੇ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਮੈਂ ਓਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਚੱ ਪਾਂ ਕੇੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਗਿਆ।।
ਰੂਬੀ ਨੇ ਬਾਹਾਂ ਮੇਰੇ ਗਲ ਵਿਚ ਪਾ ਲਈਆ
ਓਹ ਵੀ ਪੂਰਾ ਮਜਾ ਲ਼ੇ ਰਹੀ ਸੀ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਦਾ।।।
ਜਵਾਨ ਜਨਾਨੀ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਈ ਵੱਖਰਾ ਹੁੰਦਾ। ਮੈਨੂੰ ਆਵਦੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਦਿਨ ਯਾਦ ਆਉਣ ਲਗ ਗਏ।।।
ਮੈਂ ਓਦੀ ਧੋਣ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹ ਲਨ ਵਿਚ ਪਵਾਉਣ ਨੂੰ ਕਾਹਲੀ ਪੈਣ ਲਗੀ।।
ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਨੂੰਹ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ ਹੋਇਆ ਥਲੇ ਗਿਆ ਤੇ ਓਦੇ ਖੱਬੇ ਮੂੰਮੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚੱ ਪਾਂ ਕੇੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਸੱਜਾ ਮੂੰਮੇ ਨੂੰ ਹਥ ਚੱ ਫੜ ਕੇ ਘੁਟਣ ਲਗ ਗਿਆ ਤੇ ਰੂਬੀ ਮੈਨੂੰ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਜੱਫੀਆਂ ਪਾਂ ਰਹੀ ਸੀ।।।
ਉਤੇਜਨਾ ਵਦਾਣ ਦਾ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਓਦੇ ਦੋਵੇਂ ਮੂੰਮੇ ਹੱਥ ਚੱ ਫੜੇ ਤੇ ਓਦੇ ਗੱਲਾ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਵੱਢਣ ਲੱਗਾ।।।
ਰੂਬੀ – ਜਾਨ ਏਦਾ ਦੰਦੀਆਂ ਨਾ ਵੱਡੋ ਸਵੇਰੇ ਮੈਂ ਮੁੰਮੀ ਪਾਪਾ ਨੂੰ ਕਿ ਮੂੰਹ ਦਿਖਾਓ ਗੀ।।
ਓਦੀ ਗਲ ਸੁਣ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਹਾਸਾ ਜਿਹਾ ਆਈਆ ਵੀ ਹੁਣ ਤੇਰੇ ਸਹੁਰੇ ਨੇ ਹੁਣ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨੀ ਆ।।
ਰੂਬੀ – ਜਾਨ ਹੁਣ ਸਬਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਪਾਂ ਦੋ ਵਿਚ ਹੁਣ।।
ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਧੁਨ ਚੱ ਮਸਤ ਸੀ।।
ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਵੀ ਸਬਰ ਨੀ ਹੋਇਆ ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਓਦੀ ਫੁੱਦੀ ਲੱਗੇ ਗਿਆ ਤੇ ਰੂਬੀ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚਕ ਕੇੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਚ ਫੜ ਲਿਆ।।
ਹਨੇਰੇ ਚੱ ਕੁਛ ਦਿਸਦਾ ਤਾਂ ਨੀ ਸੀ ਮੈਂ ਅੰਦਾਜੇ ਜਹੇ ਨਾਲ ਲਨ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਲਨ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰਗੜਨ ਲਗਾ।।
ਰੂਬੀ – ਹੁਣ ਵਾੜ ਵ ਦਾਓ ਕਿਉ ਪਾਗਲ ਬਣੋਨ ਦਯੇ ਮੈਨੂੰ।।
ਮੈਂ ਹਥ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਸੁਰਾਖ਼ ਲਬ ਕੇ ਲਨ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਜੋਰ ਲਾਇਆ।।
ਲਨ ਦਾ ਟੋਪਾ ਅੰਦਰ ਚਲਾ ਗਿਆ।।।
ਰੂਬੀ – ਹਾਏ ਅਜ ਪਤਾ ਨੂੰ ਏਨਾ ਮੋਟਾ ਕਿਉਂ ਲਗਨ ਦਯਾ ਫੁੱਦੀ ਛਿੱਲ ਕ ਰਖਤੀ ਸਾਰੀ ਹਾਏ।।।
ਮੈ ਬਿਨਾ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਲਨ ਥੋੜ੍ਹਾ ਕ ਹੋਰ ਧੱਕਿਆ
ਰੂਬੀ – ਜਾਨ ਅਜ ਏਨਾ ਵੱਡਾ ਕਿਉਂ ਲਗਨ ਦਯਾ ਤੁਹਾਡਾ ਲਨ
ਅਜੇ ਤਾਂ ਅੱਦਾ ਲਨ ਈ ਅੰਦਰ ਗਿਆ ਸੀ।।
ਮੈ ਫਿਰ ਜੋਰ ਲਾਇਆ ਸਾਰਾ ਲਨ ਰੂਬੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱ ਫਿੱਟ ਕਰਤਾ।।।
ਰੂਬੀ – ਹਾਏ ਮੈਂ ਮਰਗੀ।। ਲਗਦਾ ਪਾਟ ਗਈ ਫੁੱਦੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਜੜ ਤਕ ਲਨ ਗਿਆ।।
ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਓਦੇ ਉੱਤੇ ਪਿਆ ਰਿਹਾ।। ਸੱਚੀ ਮੇਰੀ ਨੂੰਹ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਬਾਹਲੀ ਤੰਗ ਸੀ।।
ਛੱਬੀ ਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਅਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਜਵਾਨ ਫੁੱਦੀ ਮਿਲੀ ਸੀ।।
ਰੂਬੀ ਨੇ ਫੇਰ ਸੁਖ ਦਾ ਸਾਹ ਲਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਲੱਕ ਹਿੱਲਾ ਕੇੇ ਮੈਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਿੱਤਾ ਫੇਰ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਲਨ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਬਾਹਰ ਕਢਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਕੱਸਾ ਮਾਰਿਆ।।
ਰੂਬੀ ਨੇ ਵੀ ਲੱਕ ਚੱਕ ਕ ਸਾਥ ਦਿੱਤਾ।
ਫੇਰ ਕੀ ਸੀ ਸਿਲਸਿਲਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ।।
ਮੈਂ ਲਨ ਖਿੱਚ ਖਿੱਚ ਕੇ ਓਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱ ਮਾਰਦਾ ਤੇ ਓਹ ਵੀ ਲੱਕ ਚਕ ਚਕ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ।।
ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਧੱਕਿਆ ਦੀ ਸਪੀਡ ਤੇਜ ਕਰਤੀ।।
ਸਾਰੀ ਕੋਠੀ ਹੁਣ ਫੱਚ ਫਾਚ ਦਿਆ ਅਵਾਜਾ ਨਾਲ ਗੂੰਜਣ ਲਗੀ।।
ਰੂਬੀ – ਹਾਏ ਹੋਰ ਤੇਜ ਪਾੜ ਦੋ ਅਜ ਹਾਏ ਹੋਰ ਤੇਜ਼।।
ਮੈਂ ਵੀ ਹੁਣ ਸਿਖਰਾਂ ਤੇ ਸੀ ਤੇ ਕੰਮ ਹੋਣ ਦੀ ਕਗਾਰ ਤੇ ਸੀ।।
ਰੂਬੀ – ਜਾਨ ਨਿਹਾਲ ਹੋਗੀ ਅਜ ਮੈਂ ਬਸ ਚਾਰ ਪੰਜ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਕੇੇ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਕਰਾ ਦੋ।।
ਮੇਰਾ ਵ ਕੰਮ ਹੋਣ ਈ ਵਾਲਾ ਸੀ ਮੈਂ ਵੀ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾਈ ਤੇ ਮੇਰਾ ਮਾਲ ਰੂਬੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱ ਚੋਣ ਲਗ ਗਿਆ।।
ਮੇਰੇ ਕੰਮ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ ਈ ਰੂਬੀ ਦਾ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹਨੇ ਘੁੱਟ ਕੇ ਲੱਤਾਂ ਮੇਰੇ ਲੱਕ ਨੂੰ ਪਾ ਲਾਇਆ ਤੇ ਓਦੀ ਫੁਦੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਸਾਰਾ ਲਨ ਨਿਚੋੜ ਕੇੇ ਸਾਰਾ ਵੀਰਜ ਆਪਣੇ ਵਿਚ ਸਮਾ ਲਿਆ।।
ਕੁਛ ਦੇਰ ਤਕ ਐਸੀ ਦੋਵੇਂ ਏਦਾ ਈ ਪਏ ਰਹੇ।। ਫੇਰ ਰੂਬੀ ਨੇ ਲੱਤਾਂ ਖੋਲੀਆ ਤੇ ਮੇਰਾ ਲਨ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ।।
ਰੂਬੀ ਲੰਮੇ ਲੰਮੇ ਸਾਹ ਲੈਂਦੀ ਨੇ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਵਾ ਵਿਚ ਜਕੜਿਆ ਤੇ ਇਕ ਚੁੰਮੀ ਲਈ।।
ਰਾਤ ਦੇ ਲਗਭਗ ਤਿੰਨ ਵੱਜ ਗਏ ਸੀ।।
ਰੂਬੀ – ਜਾਨ ਮੈਂ ਹੁਣ ਸੌਣ ਲਗੀ ਆ। ਸਵੇਰੇ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਲਈ ਚਾਹ ਵੀ ਬਣੋਨੀ ਆ। ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਰੂਬੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਪੜੇ ਪਾਏ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਂ ਕੇੇ ਸੌਣ ਲਗੀ।।
ਨੂੰਹ ਰਾਣੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਲਿਪਟੀ ਹੋਈ ਮਿੱਠੀ ਨੀਂਦ ਸੌਣ ਲੱਗੀ।।
ਰੂਬੀ ਦੇ ਸੌਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਹੌਲੀ ਜਹੇ ਉਠਿਆ ਤੇ ਕੋਠੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਗਿਆ।।।
ਤੇ ਥਲੇ ਆ ਕੇੇ ਕੀਤੇ ਗੱਦਾ ਲਾ ਕੇੇ ਸੌਂ ਗਿਆ।।।
ਮੈਂ ਚੋਰਾ ਵਾਂਗ ਦੱਬੇ ਪੈਰ ਥਲੇ ਉਤਰਿਆ ਤੇ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਕੋਲ ਗੱਦਾ ਲਾ ਕੇ ਪੈ ਗਿਆ।।
ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਚੋਦਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਪਛਤਾਵਾ ਨਈ ਸੀ।।
ਰਾਤ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਨੇ ਮਜਾ ਬੜਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।।
ਰੂਬੀ ਦੇ ਮੁਲਾਇਮ ਜਿਸਮ ਨਾਲ ਜੱਫੀ ਪਾਉਣੀ।। ਓਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੂੰਮੇ ਓਦੀ ਨਰਮ ਜਹੀ ਫੁੱਦੀ।।
ਲੱਕ ਚਕ ਕੇ ਓਦਾ ਲਨ ਫੁੱਦੀ ਚੱ ਲੈਣਾ।
ਮੈਂ ਫੇਰ ਨਜਾਰੇ ਜਹੇ ਚੱ ਆਉਣ ਲਗਾ।।
ਪਰ ਮਨ ਚੱ ਵਿਚਾਰ ਬਹੁਤ ਸੀ।। ਮੈਂ ਆਵਦੇ ਮੁੰਡੇ ਜੱਗੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ।। ਜੱਗਾ ਰਾਤੀ ਹੈਗਾ ਕਿੱਥੇ ਸੀ।। ਆਵਦੀ ਘਰਵਾਲੀ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬਣਾ ਕੇ ਕੋਠੀ ਚੱ ਗਿਆ ਕਾਤੋ ਨੀ।।
ਮੈਨੂੰ ਏਨਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ ਵੀ ਜੱਗਾ ਕੋਠੀ ਚੱ ਗਿਆ ਈ ਨੀ ਸੀ।
ਜੈ ਗਿਆ ਹੁੰਦਾ ਉਥੇ ਸਮਾਨ ਸਾਰਾ ਖਿਲਰਿਆ ਨੀ ਸੀ ਹੋਣਾ।। ਸਮਾਨ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਾਰਾ ਸਹੀ ਕਰਕੇ ਥਾ ਬਣਾਇਆ।।।
ਫੇਰ ਜੱਗਾ ਹੈਗਾ ਕਿੱਥੇ ਸੀ।।।
ਦੂਜੀ ਟੇਂਸ਼ਨ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਚੱ ਇਹ ਸੀ ਵੀ ਜੇ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਸੱਚੀ ਨੀ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਵੀ ਓਹ ਕਿਹਦੇ ਕੋਲੋ ਠੁਕ ਗਈ।। ਜੇ ਓਹਨੂੰ ਰਾਤ ਆਲੀ ਗੱਲ ਜੱਗੇ ਕੋਲ ਸ਼ੇੜ ਲੀ ਫੇ।
ਜੱਗਾ ਆਪ ਈ ਜ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦਵੇ ਵੀ ਓਹ ਰਾਤ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਆ ਨੀ ਸਕਿਆ
ਤਾਂ ਫੇਰ ਰੂਬੀ ਕੁਛ ਨੀ ਦੱਸੂ ਜੱਗੇ ਨੂੰ।।
ਪਰ ਫੇਰ ਰੂਬੀ ਇਹ ਸੋਚੋ ਵੀ ਓਦੀ ਫੇਰ ਰਾਤ ਫੁੱਦੀ ਕੌਣ ਮਾਰ ਗਿਆ।। ਹੁਣ ਤੱਕ ਏਨੇ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਚੱ ਓਦੀ ਫੁੱਦੀ ਕੌਣ ਮਾਰ ਗਿਆ ਫੇਰ ਰੂਬੀ ਇਹ ਟੈਂਸ਼ਨ ਲਓ।।
ਇਹ ਹੀ ਸੋਚਾ ਦੇ ਵਿਚ ਮੈਂ ਜਲਦੀ ਉੱਠ ਗਿਆ।।
ਤੇ ਮੋਰਨਿੰਗ ਵਾਕ ਤੇ ਨਿਕਲ ਗਿਆ।।
ਮੈਨੂੰ ਆਉਂਦਿਆ ਨੂੰ 7 ਵੱਜ ਗਏ ਸੀ।।
ਫੇਰ ਮੈਂ ਜੱਗੇ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ।।।
ਓਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਘਰਵਾਲੀ ਰਾਣੋ ਆਉਂਦੀ ਦਿਸੀ।।।
ਮੈਂ – ਰਾਣੀ ਸਾਹਿਬਾ ਚਾਹ ਈ ਪਿਆ ਦੀ ਕਦੋ ਦਾ ਬੈਠਾ।।
ਰਾਣੋ – ਚਾਹ ਰੂਬੀ ਬਣੋਂਦੀ ਆ ਲਿਓਂਦੀ ਈ ਹੋਣੀ ਆ।।
ਮੈਂ – ਸੱਚ ਆਪਣਾ ਜੱਗਾ ਕਿੱਥੇ ਆ।
ਰਾਣੋ – ਓਹ ਤਾਂ ਰਾਤ ਆਵਦੇ ਯਾਰਾ ਨਾਲ ਪੈੱਗ ਲਾਉਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਰਾਤ ਗੁਵਾਂਢੀ ਆ ਦੇ ਪੈ ਗਿਆ।।
ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗਾ ਸਾਰਾ ਵੀ ਕਿ ਚੱਕਰ ਬਾਣਯਾ।। ਵੀ ਜੱਗਾ ਰਾਤ ਆਵਦੀ ਘਰਵਾਲੀ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬਣਾ ਕੇ ਆਪ ਪੈੱਗ ਲਾਉਣ ਲੱਗ ਗਿਆ।।
ਫੇਰ ਮੈਨੂੰ ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਵੀ ਜੇ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਵੀ ਰਾਤ ਜੱਗਾ ਘਰੇ ਨੀ ਸੀ ਫੇਰ ਜਰੂਰ ਟੈਨਸ਼ਨ ਚੱ ਹੋਣੀ ਆ ਓਦੀ ਸਕਲ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਣਾ ਸਾਰਾ।।
ਫੇਰ ਰੂਬੀ ਮੈਨੂੰ ਚਾਹ ਲਿਆਉਂਦੀ ਦਿਸੀ।।
ਓਦੇ ਅਲ ਦੇਖ ਕੇ ਮੇਰਾ ਲਨ ਖੜਾ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਿਆ।।
ਰੂਬੀ – ਸਤ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਪਾਪਾ ਜੀ ਆਹ ਲਓ ਚਾਹ
ਮੈਂ – ਸਦਾ ਖੁਸ਼ ਰਹਿ ਪੁੱਤ।। ਪੁੱਤ ਜੱਗੇ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰ ਓਹ ਰਾਤ ਦਾ ਪੈੱਗ ਲਾ ਕੇ ਗੁਵਾਂਢੀ ਆ ਦੇ ਪਿਆ ਵਾ।
ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣਦੇ ਹੇ ਰੂਬੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਦਾ ਰੰਗ ਉੱਡ ਗਿਆ
ਰੂਬੀ – ਠੀਕਾ ਪਾਪਾ ਜੀ।।
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚਲੀ ਗਈ।।
ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਫੇਰ ਵੀ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਣਾ ਈ ਸੀ ਵੀ ਓਹਨੂੰ ਠੋਕਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਈ ਆ।।
ਮੈਂ ਓਦੇ ਤੇ ਦੁਪਹਿਰ ਤੱਕ ਨਿਗਾ ਰੱਖੀ।। ਵਿਚਾਰੀ ਬਾਹਲੀ ਦੁਖੀ ਜਹੀ ਲਗ ਰਹੀ ਸੀ ਮੈਨੂੰ।। ਓਹ ਵਿਚਾਰੀ ਇਹ ਹੀ ਸੋਚਦੀ ਸੀ ਵੀ ਕੌਣ ਰਾਤ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਗਿਆ। ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਓਦੀ ਚਿੰਤਾ ਦੇਖੀ ਨਈ ਗਈ।।
ਮੈਂ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ।।
ਮੈਂ – ਪੁੱਤ ਕਿ ਗੱਲ ਆ ਤੂੰ ਸਵੇਰ ਦੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਦਿਸਦੀ ਆ।। ਕਿ ਗੱਲ ਸਿਹਤ ਤਾਂ ਠੀਕ ਆ।।
ਰੂਬੀ – ਕੁਛ ਨੀ ਪਾਪਾ ਜੀ ਸਿਹਤ ਨੀ ਠੀਕ ਓਦਾ ਥੱਕੀ ਹੋਈ ਆ।।
ਮੈਂ – ਪੁੱਤ ਤੂੰ ਟੇਂਸਨ ਨਾ ਲੈ ਤੇਰੀ ਟੈਂਸਨ ਤਾਂ ਕਾਰਨ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਆ।।
ਰੂਬੀ – ਕਿਹੜੀ ਟੇਂਸਨ ਪਾਪਾ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨੀ ਆ।।
ਮੈਂ – ਦੇਖ ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਵਾਂ ਤੂੰ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲੋਂ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਆ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਕਿਦਾ ਕਾਹਵਾ।। ਗਲਤੀ ਪੁੱਤ ਨਾ ਤੇਰੀ ਸੀ ਨਾ ਮੇਰੀ ਸੀ ਜੋ ਵੀ ਹੋਇਆ ਓਹ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿਦਾ ਹੋ ਗਿਆ।। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸੌਣ ਲਈ ਜਗਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਨੰਗਾ ਹੋ ਕੇ ਪੇ ਗਿਆ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਉੱਥੇ ਕੋਈ ਅਜੋ ਗਾ।। ਫੇ ਤੂੰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਲਿਪਟੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਜੋਰ ਲਾਇਆ ਵੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਏਦਾ ਪਰ ਤੂੰ ਲਨ ਜਦੋਂ ਮੂੰਹ ਚੱ ਪਾਇਆ। ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਕਰ ਗਿਆ ਜਾਨ ਕ।।
ਰੂਬੀ – ਪਾਪ ਜੀ ਸਾਰੀ ਗਲਤੀ ਮੇਰੀ ਸੀ।। ਮੇਰਾ ਈ ਦਿਮਾਗ ਖਰਾਬ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਜੱਗੇ ਨੇ ਉੱਤੇ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ ਅਪ ਆਪ ਓਹ ਯਾਰਾ ਨਾਲ ਪੈੱਗ ਲੋਂਦਾ ਰਿਹਾ।
ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਜੱਗਾ ਵਾਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਕੋਈ ਨੀ ਸੁਣੀ। ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰਦੋ ਪਾਪਾ ਜੀ।।
ਮੈਂ – ਪੁੱਤ ਤੈਨੂੰ ਜੱਗੇ ਤੇ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਚੱ ਫਰਕ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ।।
ਰੂਬੀ – ਸ਼ੁਰੂ ਚੱ ਤਾਂ ਨੀ ਪਤਾ ਲਗਾ ਪਾਪਾ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡਾ ਓਹਨੂੰ ਫੜਿਆ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਵੀ ਇਹ ਕੋਈ ਹੋਰ ਆ ਫੇਰ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਵ ਆਪਣਾ ਵਹਿਮ ਸਮਜਯਾ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਓਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਪੱਕਾ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਓਦੋਂ ਹੋ ਵ ਕੀ ਸਕਦਾ ਸੀ ਮੈਂ ਫੇਰ ਜੀ ਹੋਣਾ ਸੀ ਹੋਣ ਦਿੱਤਾ।।।
ਚੰਗਾ ਕਿੱਤਾ ਤੁਸੀ ਮੈਨੂੰ ਦਸਤਾ ਮੈਂ ਪਤਾ ਨੀ ਆਵਦੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿ ਕਰ ਲੈਨਾ ਕ।
ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰਦੋ ਪਾਪਾ ਮੈਂ ਸੋਹ ਖਾਂਦੀ ਆ ਮੈਂ ਜੱਗੇ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਕਦੇ ਨੀ ਕਿੱਤਾ ਮੈਨੂੰ ਕਿਤੇ ਗਲਤ ਨਾ ਸਮਜ ਲਿਓ। ਤੇ ਮੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਚੱ ਬਹਿ ਕੇ ਰੋਣ ਲਗ ਪਈ
ਮੈਂ – ਚਲ ਪੁੱਤ ਚੁੱਪ ਕਰਜਾ ਹੁਣ ਏਵੇਂ ਕੋਈ ਆਜੋ ਗਾ
ਪਰ ਰੂਬੀ ਫਿਰ ਵੀ ਚੁੱਪ ਨੀ ਹੋਈ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਆਵਦੇ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾਇਆ ਤੇ ਓਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਕੇ ਚੁੱਪ ਕਰਨ ਲਗਾ।।
ਦੇਖ ਪੁੱਤ ਚੁੱਪ ਹੋ ਜਾ ਸਾਰਾ ਘਰ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਵਾਂ ਏਵੇਂ ਕੋਈ ਅਜੋ ਗਾ
ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਰੂਬੀ ਨੇ ਆਵਦੇ ਆਪ ਤੇ ਕੰਟਰੋਲ ਕਿੱਤਾ।। ਮੈਂ ਓਦੇ ਹੰਜੂ ਰੁਮਾਲ ਨਾਲ ਪੂੰਝ ਤੇ ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਓਹ ਮੇਰੇ ਸੀਨੇ ਲਗੀ ਰਹੀ।।।
ਮੈਂ – ਰੂਬੀ ਪੁੱਤ ਤੂੰ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ ਆ।।
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਓਦੀ ਗਲ ਨੂੰ ਚੁੰਮ ਲਿਆ।।
ਰੂਬੀ – ਪਾਪਾ ਓਹ ਕਿਦਾ।।
ਤੇ ਜੱਫੀ ਮੈਨੂੰ ਹੋਰ ਘੁੱਟ ਕ ਪਾਂ ਲਈ।।
ਮੈਂ – ਦਸਦਾ ਵਾਂ ਪਰ ਇਹ ਦਸ ਜਿਹੜਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਕਲ ਆਪਣੇ ਚੱ ਬਣਯਾ।। ਮਜਾ ਆਇਆ ਸੀ ਕੇ ਨਈ।।
ਰੂਬੀ – ਕਿਦਾ ਦਸਾ ਪਾਪਾ ਇਹਨਾ ਮਜਾ ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਨੀ ਆਇਆ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨੀਂ ਸੀ ਕੇ ਏਨਾ ਮਜਾ ਸੀ ਕਦੇ ਆ ਸਕਦਾ।।।
ਮੈਂ – ਤਾਂ ਫਿਰ ਜੋਂ ਵੀ ਕਲ ਆਪਣੇ ਚੱ ਹੋਇਆ ਓਹ ਦੁਵਾਰਾ ਹੋ ਸਕਦਾ।।
ਰੂਬੀ – ਕਲ ਜੋਂ ਹੋਇਆ ਓਹ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਹੁਣ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿੱਥੇ ਜਾਓ।।
ਮੈਂ – ਪੁੱਤ ਸਿਰਫ ਇਕ ਵਾਰ। ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਜੱਗੇ ਦਿਆ ਛੁੱਟੀਆਂ ਮੁੱਕ ਜਾਣਿਆ ਤੁਸੀ ਇੱਥੋਂ ਚਲ ਜਾਨਾ।
ਰੂਬੀ – ਪਾਪਾ ਜੀ ਹੁਣ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਦਾ ਮਨਾ ਕਰ ਸਕਦੀ ਐ ਤੁਸੀ ਜਿੱਦਾ ਕਹੋ ਥੀਕਾ ਆ।।
ਮੈਂ – ਧੰਨਵਾਦ ਪੁੱਤ।
ਰੂਬੀ – ਇਹ ਦੱਸੋ ਵ ਮੈਂ ਕਿਦਾ ਚੰਗੀ ਲੱਗੀ ਤੁਹਾਨੂੰ।।
ਮੈਂ – ਪਹਿਲਾ ਤਾਂ ਤੂੰ ਬਹੁਤ ਭੋਲੀ ਲਗਦੀ ਸੀ। ਪਰ ਕਲ ਜਿਹੜਾ ਤੇਰਾ ਰੂਪ ਦੇਖਿਆ ਓਹ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲੱਗਾ।।
ਰੂਬੀ – ਅੱਛਾ ਮੇਰੇ ਚੱ ਕਿ ਆ ਜਿਹੜਾ ਮੰਮੀ ਜੀ ਚੱ ਹੈਨੀ।।
ਮੈਂ – ਤੇਰਾ ਇਹ ਜਵਾਨ ਜਿਸਮ ਤੇ ਤੇਰੇ ਇਹ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੂੰਮੇ।
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਸੂਟ ਵਿਚ ਦੀ ਮੁੰਮਆ ਨੂੰ ਘਟਣ ਲਗਾ।
ਰੂਬੀ – ਤੇ ਹੋਰ ਕੀ ਵਦੀਆ ਲਗਾ।
ਮੈਂ – ਆਪਣਾ ਹਥ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਲਿਜਾ ਕੇ ਕਿਹਾ
ਆਹ ਤੇਰੀ ਤੰਗ ਫੁੱਦੀ।।
ਰੂਬੀ – ਹਟ ਗੰਦੇ ਚਲੋ ਛੱਡੋ ਮੈਨੂੰ ਜਾਨ ਦੋ ਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਛੁੱਟਣ ਬੜੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰਨ ਲਗੀ।।
ਪਰ ਮੈਂ ਜਾਨ ਨੀ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਆਵਦੇ ਬੁੱਲ ਓਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਤੇ ਰੱਖ ਤੇ ਕੁਛ ਚਿਰ ਬੁੱਲ ਚੋਸਣ ਤੋਂ ਬਾਦ
ਰੂਬੀ – ਛੱਡੋ ਮੈਨੂੰ ਏਦਾ ਕਰਿਓ ਰਾਤ ਨੂੰ ਉਸ ਕੋਠੀ ਚੱ ਆ ਜੀਉ ਤੇ ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਪੱਜ ਗਈ
ਰੂਬੀ – ਛੱਡੋ ਮੈਨੂੰ ਏਦਾ ਕਰਿਓ ਰਾਤ ਨੂੰ ਉਸ ਕੋਠੀ ਚੱ ਆ ਜੀਉ ਤੇ ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਪੱਜ ਗਈ
।
।
ਹੁਣ ਅੱਗੇ
ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਮੰਨ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।। ਮੇਰੇ ਸਾਰੀਆਂ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਦੂਰ ਹੋ ਗਈਆਂ।।।
ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਤਿਨ ਵੱਜਣ ਵਾਲੇ ਸੀ।।
ਪਿਛਲੀ ਰਾਤ ਨਾ ਸੌਣ ਦਾ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਸੌਣ ਦਾ ਸੋਚਿਆ।।।
ਸੌਂ ਕੇ ਉਠਿਆ ਤਾਂ ਟਾਈਮ ਪੰਜ ਤੋਂ ਉੱਤੇ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।।।
ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਮੰਨ ਬੜੇ ਚਾ ਵਿਚ ਸੀ।।।
ਵਾਸ਼ਰੂਮ ਗਿਆ ਤੇ ਲਨ ਉੱਤੋ ਵਾਲ ਲਾਏ ਤੇ ਲਨ ਚੰਗੀ ਤਰਾ ਚਿਕਨਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।।।
ਫੇਰ ਨਹਾ ਧੋ ਕੇ ਤਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ।।।
ਸ਼ਾਮ ਪੈਣ ਲਗੀ ਸੀ ਮੈਂ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਦੇ ਚਾਹ ਪਾਣੀ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਵਿਅਸਹਤ ਹੋ ਗਿਆ।।। ਫੇਰ ਇਸ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਚੇਤਾ ਆਇਆ ਵੀ ਉੱਤੇ ਕੋਠੜੀ ਚੱ ਬਲਬ ਹੈਨੀ।।।
ਫੇ ਮੈਂ ਇੱਕ ਜਾਦੀ ਲਾਈਟ ਵਾਲਾ ਐਲ ਈ ਡੀ ਬੱਲਬ ਲਾ ਦਿੱਤਾ।।
ਜਦੋਂ ਬੱਲਬ ਜਗਾਇਆ ਤਾਂ ਦੇਖਿਆ ਕੋਠੜੀ ਚੱ ਚੰਗੀ ਤਰਾ ਸਫਾਈ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਸੀ।।
ਤੇ ਤਿੰਨ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਗੱਦੇ ਲਾ ਕੇੇ ਬਿਸਤਰ ਲਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।।
ਇਹ ਸੱਭ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਹਾਸਾ ਆਇਆ ਵੀ ਮੇਰੀ ਨੂੰਹ ਬੜੀ ਤੇਜ਼ ਆ।।
ਹਨੇਰਾ ਹੁੰਦੇ ਸਾਰ ਈ ਜੱਗਾ ਆਵਦੇ ਯਾਰਾ ਦੋਸਤਾ ਚੱ ਗਲਾਸੀ ਖੜਕਾਉਣ ਲਗ ਗਿਆ।
ਮੈਂ ਵੀ ਨੀ ਜਾਦੀ ਰੋਕੀ ਟੋਕੀ ਕੀਤੀ ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਲਾਈ ਜਾਨ ਦੇ ਪੈੱਗ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਫਾਇਦਾ ਈ ਆ।।
ਪੈੱਗ ਲਾ ਕੇੇ ਜੱਗਾ ਆਵਦੇ ਯਾਰਾ ਨਾਲ ਗੁਵਾਂਢੀਆ ਦੇ ਪੈ ਗਿਆ।
ਮੈਂ ਵੀ ਉਪਰ ਕੋਠੜੀ ਚੱ ਜਾ ਕੇ ਪੈ ਗਿਆ।।। ਤੇ ਲੀਾੀਾੀਾਾੀ
ਟਾਈਮ ਗਿਆਰਾਂ ਤੋਂ ਜਾਦਾ ਹੋ ਗਿਆ।।
ਰੂਬੀ ਅਯੋਗੀ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਆਵਦਾ ਹਥ ਕਛੇ ਚੱ ਪਾਂ ਕੇੇ ਲਨ ਹਲੌਣ ਲੱਗਾ।।
ਕੁਛ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਸੌਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ।।
ਪਰ ਨੀਂਦ ਕਿੱਥੇ ਆਉਂਦੀ ਸੀ ਉਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਵੀ ਪਤਾ ਨੀ ਕਾਤੋ ਨਈ ਆਈ।।
ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਹੋਲੀ ਜਹੇ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਤੇ ਅੰਦਰ ਆ ਗਈ ਤੇ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਮੇਰਾ ਨਾਲ ਆ ਕੇ ਪੈ ਗਈ।।
ਪਾਪਾ ਜੀ ਤੁਸੀ ਸੌ ਵੀ ਗਏ ਲਗਦਾ ਓਹ ਹੌਲੀ ਜਹੇ ਮੇਰੇ ਕੰਨ ਚੱ ਬੋਲੀ।।
ਮੈਂ – ਨਹੀਂ ਪੁੱਤ ਤੇਰਾ ਈ ਇੰਤਜਾਰ ਕਰਦਾ ਸੀ।।
ਫੇਰ ਮੈਂ ਓਦੇ ਲੱਕ ਤੇ ਹਥ ਪਾਂ ਕੇੇ ਆਵਦੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਖਿੱਚ ਲੀ।।
ਰੂਬੀ – ਮੇਰਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਾਤੋ ਮੈਂ ਕਦੋ ਕਿਹਾ ਸੀ ਵੀ ਮੈਂ ਆਉਣਾ ਵਾਂ।।
ਤੇ ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੇਰੇ ਵਾਲਾ ਚੱ ਹਥ ਫੇਰਨ ਲਗੀ।।
ਮੈਂ – ਫੇਰ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਵੀ ਤੂੰ ਆਉਣਾ ਹੀ ਆ।।
ਤੇ ਮੈਂ ਓਦੀਆ ਦੋਵੇਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮ ਲਿਆ।।
ਰੂਬੀ – ਓਹ ਤਾਂ ਪਾਪਾ ਜੀ ਕਿਤੇ ਸੌਣ ਦੀ ਜਗਹ ਨੀ ਮਿਲੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਇਥੇ ਆ ਗਈ।।।
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਓਹਨੇ ਮੇਰੇ ਚੂੰਡੀ ਵੱਡੀ।।
ਤੇ ਮੈਂ ਓਦੇ ਬਦਲੇ ਚੱ ਓਦੇ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਓਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਤੇ ਬੁੱਲ ਰੱਖ ਕੇ ਚੂਸਣ ਲਗ ਗਿਆ।।
ਓਹ ਵੀ ਮੇਰਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਚੁੰਮਿਆ ਦਾ ਦੌਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ।।
ਕਦੇ ਓਦੀ ਜੀਭ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਚੱ ਕਦੇ ਓਦੀ ਜੀਭ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਚੱ।।
ਮੈਂ – ਰੂਬੀ ਪੁੱਤ
ਰੂਬੀ – ਹਾਂਜੀ ਪਾਪਾ
ਮੈਂ – ਤੈਨੂੰ ਅਜ ਮੈਂ ਰੱਜ ਕੇ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਵਾਂ।।
ਰੂਬੀ – ਤੇ ਰੋਕਿਆ ਕਿਹਨੇ ਆ ਕਰੋ ਜਿੰਨਾ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਵਾਂ।।
ਮੈਂ – ਮੈਂ ਲਾਈਟ ਜਗੋਂਦਾ ਵਾਂ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਹੁਸਨ ਜੀ ਭਰ ਕੇ ਦੇਖਣਾ ਚੋਨਾ ਵਾਂ
ਰੂਬੀ – ਨਹੀਂ ਬੱਲਬ ਨੀ ਜਗੋਣਾ ਜਿੱਦਾ ਕਲ ਕਿੱਤਾ ਓਦਾ ਕਰੋ।। ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ ਆ।
ਓਹ ਮਨਾ ਕਰਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਮੈਂ ਮੰਨਿਆ ਨੀ ਤੇ ਬੱਲਬ ਜਗਾ ਦਿੱਤਾ।।।
ਰੂਬੀ ਗੋਡੇ ਮੋੜ ਕੇੇ ਤੇ ਸਿਰ ਗੋਡਿਆਂ ਚੱ ਦੇ ਕੇ ਬੈਠੀ ਸੀ।।
ਤੇ ਮੈ ਜਾ ਲਾਗੇ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਖਿੱਚ ਕ ਆਵਦੇ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਿਆ।।
ਪਹਿਲਾ ਮੈਂ ਓਦੇ ਉੱਤੋ ਲਈ ਚੁੰਨੀ ਲਾਈ ਓਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੂੰਮੇ ਬਾਹਲਾ ਨਜਾਰਾ ਜਿਹਾ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਸੀ।।
ਮੈਂ ਇੱਕ ਹਥ ਓਦੇ ਸੂਟ ਚੱ ਪਾਂ ਲਿਆ ਤੇ ਸੂਟ ਦੇ ਉੱਤੋ ਹੈ ਮੂੰਮੇ ਦੀ ਡੋਡੀ ਚੂਸਣ ਲਗਾ।।
ਤੇ ਹਥ ਨਾਲ ਮੂੰਮੇ ਮਸਲੀ ਜਾਣ ਲਗਾ।।
ਫੇਰ ਮੈਂ ਰੂਬੀ ਦੇ ਉੱਤੇ ਬਹਿ ਕੇ ਓਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਚੁੰਮਿਆ ਦੀ ਬਰਸਾਤ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਓਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ।।।
ਫੇਰ ਮੈਂ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਓਦਾ ਸੂਟ ਲਾਉਣ ਲਈ ਮਨਾਉਣ ਲੱਗਾ। ਮੱਸਾ ਓਹ ਮੰਨੀ ਤੇ ਆਵਦਾ ਸੂਟ ਲਾਉਣ ਦਿੱਤਾ।।।
ਸੂਟ ਲਥ ਦਿਆ ਸਾਰ ਈ ਮੈਂ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਇਕੋ ਝਟਕੇ ਚੱ ਸਲਵਾਰ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾ ਮਾਰੀ।
ਰੂਬੀ ਨੇ ਸ਼ਰਮ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਿਆਂ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਆਵਦੇ ਹੱਥਾਂ ਚ ਲੋਕੋ ਲਿਆ।
ਹੁਣ ਰੂਬੀ ਸਿਰਫ ਬਰਾ ਤੇ ਚੱਡੀ ਚੱ ਹੀ ਸੀ।।
ਏਨਾ ਕਯਾਮਤ ਢੋਣ ਆਲਾ ਹੁਸਨ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਿਰਫ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਚੱ ਹੀ ਦੇਖਿਆ ਸੀ।।
ਫੇਰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਕਪੜੇ ਲਾਹੇ ਤੇ ਪੂਰਾ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ।।
ਤੇ ਮੇਰਾ ਲਨ ਆਵਦੀ ਨੂੰਹ ਦੀ ਕੱਛੀ ਥਲੇ ਲੁੱਕੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇਖ ਕੇ ਫੁਕਾਰੇ ਮਾਰਨ ਲਗ ਗਿਆ।।
ਮੈਂ ਨੰਗਾ ਈ ਓਦੇ ਉੱਤੇ ਚੜ ਗਿਆ ਤੇ ਹਥ ਪਿੱਛੇ ਲਿਜਾ ਕੇ ਓਦੀ ਬ੍ਰਾ ਦੀ ਹੁਕ ਖੋਲ ਕੇ ਓਦੀ ਬ੍ਰਾ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ।।
ਬ੍ਰਾ ਲੱਥ ਦਿਆ ਸਾਰ ਈ ਰੂਬੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੋਵਾਂ ਹਥਾ ਨਾਲ ਆਵਦੇ ਮੂੰਮੇ ਲੁਕੋ ਲਏ।।
ਮੈਂ – ਰੂਬੀ ਪੁੱਤ ਦੇਖਣ ਦੇ ਤਾ।
ਰੂਬੀ ਨੇ ਨਾਂਹ ਚੱ ਸਿਰ ਹਿਲਾਇਆ ਤੇ ਪੁਠੀ ਹੋ ਕੇ ਪੇ ਗਈ।।।
ਮੈਂ ਰੂਬੀ ਉੱਤੇ ਪੇ ਗਿਆ ਤੇ ਓਦੀ ਗਰਦਨ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗਾ।।
ਤੇ ਆਵਦੇ ਹਥ ਥਲੇ ਲਿਜਾ ਕੇ ਓਦੇ ਮੂੰਮੇ ਘੁਟਣ ਲਗਾ।।
ਮੇਰਾ ਲਨ ਰੂਬੀ ਦੇ ਪੱਟਾ ਵਿਚ ਰਗੜ ਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਏਨੇ ਨਰਮ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਈ ਬਾਹਲਾ ਸੀ। ਫੇਰ ਮੈਂ ਸੋਚ ਲਿਆ ਵੀ ਅੱਜ ਏਦੀ ਬੋੰਡ ਵੀ ਲੈਣੀ ਆ।।
ਮੈਂ ਓਦੀ ਪਿੱਠ ਚੁੰਮਦਾ ਥਲੇ ਆਇਆ ਤੇ ਓਦੀ ਕੱਛੀ ਚੱ ਉਂਗਲ ਪਾਂ ਕੇੇ ਕੱਛੀ ਲਾਉਣ ਲਗਾ ਤੇ ਰੂਬੀ ਝੱਟ ਦੇਣਾ ਪਲਟੀ ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ ਪਾਪਾ ਮੈਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆਉਂਦੀ ਆ ਪਲੀਜ਼ ਬੱਲਬ ਬੰਦ ਕਰਦੋ।।
ਮੈਂ – ਅਜੇ ਕਿੱਥੇ ਪੁੱਤ ਅਜੇ ਤਾ ਮੈਂ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਲੈਣਾ ਵਾਂ
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਰੂਬੀ ਦਾ ਮੁੰਮਾ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਂ ਕੇੇ ਚੂਸਣ ਲਗਾ।।
ਮੁੰਮਾ ਛੱਡ ਕੇ ਮੈਂ ਹੌਲੀ ਜਹੇ ਓਦੇ ਟਿੱਡ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗਾ।
ਰੂਬੀ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਗਰਮ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ।।
ਫੇਰ ਮੈਂ ਹੌਲੀ ਜਹੇ ਕੱਛੀ ਲਾਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਤੇ ਰੂਬੀ ਨੇ ਆਪ ਈ ਲੱਕ ਉੱਤੇ ਚਕ ਕੇੇ ਕੱਛੀ ਲੁਹਾ ਦਿੱਤੀ।
ਕਲ ਜਦੋਂ ਰੂਬੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰੀ ਸੀ ਤਾਂ ਓਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਵਾਲ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਤਾਂ ਜਮਾ ਚਿਕਨੀ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਸੀ।।
ਤੇ ਮੈਂ ਓਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱ ਉਂਗਲ ਪਾਂ ਕੇੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ।।
ਮੈਂ ਝੱਟ ਚੱ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਰੂਬੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਓਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣ ਲੱਗਾ।।
ਤੇ ਰੂਬੀ ਵੀ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੋੜੀ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚਟਵਾ ਰਹੀ ਸੀ।।
ਮੈਂ ਓਦੇ ਮੂੰਮੇ ਆਵਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜੇ ਤੇ ਓਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਦਾਣੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਰਗੜ ਲੱਗਾ
ਰੂਬੀ ਤੜਫ ਦੀ ਹੋਈ
ਰੂਬੀ – ਪਾਪਾ ਜੀਭ ਨਾ ਪਾਓ ਜਿਹੜੀ ਚੀਜ਼ ਪਾਉਣ ਆਲੀ ਆ ਹੁਣ ਉਹ ਪਾਦੋ ਤਾਂ
ਮੈਂ – ਕੀ ਪਾਂ ਦਵਾ ਦਸ।।
ਰੂਬੀ – ਆਪਣਾ ਲਿੰਗ ਪਾਂ ਦੋ ਵਿਚ।।
ਮੈਂ – ਏਦਾ ਨੀ ਸਹੀ ਨਾ ਦਸ।।
ਰੂਬੀ – ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ ਸਹੀ ਨਾਮ
ਮੈਨੂੰ ਰੂਬੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਕਾਹਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੇਰਾ ਆਵਦੇ ਉੱਤੇ ਕੰਟਰੋਲ ਸੀ।
ਬਸ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਜਾਦਾ ਦੇਰ ਤੱਕ ਸਵਾਦ ਕੇ ਕੇ ਚੱਟਣਾ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਸੀ।।
ਫੇਰ ਕੀ ਪਤਾ ਇਹੋ ਜਹੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣ ਨੂੰ ਮਿਲੇ ਕੇ ਨਾ।।
ਰੂਬੀ – ਪਾਪਾ ਏਦਾ ਨਾ ਕਰੋ ਹੁਣ ਬੱਸ ਆਵਦਾ ਲਨ ਫੁੱਦੀ ਚੱ ਪਾਂ ਦੋ।।
ਮੈ – ਰੂਬੀ ਪੁੱਤ ਏਦਾ ਨੀ ਪਹਿਲਾ ਚੱਜ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਲਨ ਚੂਸ ਫੇਰ ਤੇਰੀ ਚੱਜ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਦਾ ਵਾਂ।
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਬਹਿ ਗਿਆ ਤੇ ਰੂਬੀ ਉਠੀ ਤੇ ਝੱਟ ਦੇਣਾ ਲਨ ਨੂ ਮੂੰਹ ਚੱ ਪਾਂ ਲਿਆ।।
ਤੇ ਲਨ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਮੂੰਹ ਚੱ ਪਾਂ ਕੇ ਚੂਪੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗੀ।।
ਰੂਬੀ ਦੇ ਗੋਰੇ ਗੋਰੇ ਹੱਥ ਤੇ ਮੇਰਾ ਕਾਲਾ ਕਲੂਟਾ ਲਨ ਦੇਖ ਕੇ ਨਜਾਰਾ ਈ ਆ ਗਿਆ।
ਰੂਬੀ ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਅਲ ਦੇਖਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਲਨ ਚੁਪਦੀ।।
ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਝੁੱਕ ਕੇ ਓਹ ਲਨ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਓਦੇ ਝੁੱਕੀ ਹੋਈ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਆ ਨੂੰ ਘੁਟਣ ਲੱਗਾ।।
ਏਦਾ ਕਰਨ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਲਨ ਓਦੇ ਹੋਰ ਮੋਹ ਚੱ ਵੱਢ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਖੰਗ ਆਉਣ ਲੱਗੀ।।
ਰੂਬੀ – ਬੱਸ ਪਾਪਾ ਜੀ ਮੇਰੇ ਸਾਹ ਫੁੱਲ ਗੇ। ਹੁਣ ਨੀ ਚੂਸ ਹੋਣਾ ਹੁਣ ਬੱਸ ਲਨ ਪਾਂ ਦੋ।।
ਮੈਂ ਵੀ ਓਦੀ ਗਲ ਸੁਮਜ਼ਦਯਾ ਓਦੇ ਲੱਕ ਥਲੇ ਸਿਰਹਾਣਾ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਓਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹੀ ਉੱਚੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।।
ਮੈਂ ਲਨ ਓਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਲਾਇਆ ਤੇ ਉੱਤੇ ਖੋਸਣ ਲੱਗਾ।।
ਰੂਬੀ – ਪਾਪਾ ਹੌਲੀ ਪਾਇਉ ਬਹੁਤ ਮੋਟਾ ਲਨ ਵਾ ਤੁਹਾਡਾ।।
ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਲਨ ਦਾ ਟੋਪਾ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਫੁੱਦੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋਣ ਦਾ ਕਰਕੇ ਟੋਪਾ ਵਿਚ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਚਲ ਗਿਆ।।
ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਪਿੱਛੇ ਖਿੱਚ ਲਨ ਮੈਂ ਪਹਿਲੇ ਝਟਕੇ ਸਾਰਾ ਵਿਚ ਪਾਂ ਦਿੱਤਾ
ਰੂਬੀ – ਹਾਏ ਮੰਮੀ ਮਰ ਗਈ ਮੈਂ।।
ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦੇਣ ਲਗੀ।।
ਮੈਂ ਓਦੇ ਵਿਰੋਧ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਕਿਤੇ ਬਿਨਾ ਫੇਰ ਲਨ ਬਾਹਰ ਕਢਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਜੋਰ ਦੇਣਾ ਲਨ ਫੁੱਦੀ ਚੱ ਪਾਂ ਦਿੱਤਾ।।।
ਫੇਰ ਦੋਵੇਂ ਮੂੰਮੇ ਕੱਸ ਕੇ ਦਬੋਚ ਕੇ ਓਦਾ ਹੇਠਲਾ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ।।
ਬਾਅਦ ਚੱ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਓਦੇ ਮੂੰਹ ਚੱ ਪਾਂ ਦਿੱਤੀ ਹੁਣ ਰੂਬੀ ਮੇਰੀ ਜੀਬ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ।।
ਫੇਰ ਮੈਂ ਓਦੀ ਦੋਵੇਂ ਬਾਹਾਂ ਹੱਥਾ ਨਾਲ ਦੱਬ ਕੇ ਜੋਰਦਾਰ ਚੁਦਾਈ ਕਰਨ ਲੱਗਾ।
ਤੇ ਰੂਬੀ ਫੁੱਦੀ ਚਕ ਚਕ ਕੇ ਦੇਣ ਲੱਗੀ।।
ਫੇਰ ਕੀ ਸੀ ਕੋਠੀ ਚੱ ਫਚ ਫ਼ਾਚ ਦਿਆ ਅਵਾਜਾ ਆਉਣ ਲੱਗੀਆਂ।।
ਰੂਬੀ – ਚੰਗੀ ਤਰਾ ਮਾਰੋ ਪਾਪਾ ਜੀ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਤੋਂਦੀ ਆ ਇਹ।। ਅਜ ਸਵੇਰ ਦੀ ਖੁਜਲੀ ਹੋਣ ਦਈ ਆ ਏਦੇ ਚੱ।।
।
ਤੇ ਮੈਂ ਓਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱ ਲਨ ਏਦਾ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਜਿੱਦਾ ਘੋਟਣੇ ਨਾਲ ਚਟਨੀ ਕੁੱਟੀ ਦੀ ਆ।।
ਰੂਬੀ – ਹਾ ਪਾਪਾ ਜੀ ਏਦਾ ਈ।
ਏਦਾ ਈ ਚੁਦਾਈ ਕੋਈ ਪੰਦਰਾਂ ਮਿੰਟ ਚੱਲੀ ਤੇ ਚੜਨ ਦੀ ਕਗਾਰ ਤੇ ਆ ਗਿਆ।।
ਮੈਂ – ਰੂਬੀ ਪੁੱਤ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਹੋਣ ਆਲਾ ਦਸ ਕਿੱਥੇ ਕਰਾ।
ਰੂਬੀ – ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਅੱਗੇ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਕੰਮ ਹੋ ਈ ਗਿਆ ਵਾਂ। ਤੇ ਇਕ ਵਾਰੀ ਹੋਰ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਵਾਂ ਏਦਾ ਕਰੋ ਆਪਣਾ ਬੀਜ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱ ਪਾਂ ਦੋ।।
ਲਗਪਗ ਅਧੇ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਰੂਬੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਘੁੱਟ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਮੇਰੇ ਲੱਕ ਦੁਆਲੇ ਪਾਂ ਕੇੇ ਮੈਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲਗੀ।।
ਮੇਰੇ ਲਨ ਨੇ ਵੀਰਜ ਦਾ ਮੀਹ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਤਾ।।
ਕਾਫੀ ਚਿਰ ਅਸੀ ਦੋਵੇਂ ਏਦਾ ਈ ਪਏ ਰਹੇ।। ਬਾਅਦ ਚੱ ਐਸੀ ਦੋਵੇਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਹੋਏ ਤੇ ਮੇਰਾ ਲਨ ਸੁੰਗੜ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਲੱਗਾ।
ਰੂਬੀ – ਪਾਪਾ ਜੀ ਕਰਲੀ ਆਵਦੇ ਮੰਨ ਦੀ ਚਲੋ ਹੁਣ ਬੱਤੀ ਬਜਾ ਕੇ ਸੌ ਜੋਂ ਹੁਣ।।
ਮੈਂ – ਏਨੀ ਜਲਦੀ ਨੀ ਪੁੱਤ ਅਜੇ ਤਾ ਤੇਰੀ ਬੋਂਡ ਵੀ ਮਾਰਨੀ ਆ।।
ਤੇ ਓਦੇ ਚਿੱਤੜ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸਹਿਲਾਇਆ
ਮੈਂ – ਏਨੀ ਜਲਦੀ ਨੀ ਪੁੱਤ ਅਜੇ ਤਾ ਤੇਰੀ ਬੋਂਡ ਵੀ ਮਾਰਨੀ ਆ।।
ਤੇ ਓਦੇ ਚਿੱਤੜ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸਹਿਲਾਇਆ
ਹੁਣ ਅੱਗੇ
।
ਰੂਬੀ – ਨਹੀਂ ਪਾਪਾ ਜੀ ਬੁੰਡ ਨੀ।।
ਮੈਂ ਕਦੇ ਬੁੰਡ ਨੀ ਦਿੱਤੀ।। ਨਾਲੇ ਤੁਹਾਡਾ ਤਾਂ ਲਨ ਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਵਾਂ।।
ਮੈਂ – ਰੂਬੀ ਪੁੱਤ ਬੁੰਡ ਚੱ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਜਿੰਨਾ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਵਾਂ। ਤੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਬੁੰਡ ਮਰਵਾ ਕੇ ਦੇਖ ਨਜਾਰਾ ਨਾ ਆਓ ਤ ਕਹੀ।।
ਰੂਬੀ – ਨਾ ਵੀ ਦਰਦ ਬਹੁਤ ਹੋਊ ਜੇ ਤੁਹਾਡਾ ਮੰਨ ਨਈ ਭਰਿਆ ਤਾਂ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਫੁੱਦੀ ਹੋਰ ਮਾਰ ਲੋ।।।
ਮੈਂ – ਤੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਟ੍ਰਾਈ ਤਾਂ ਕਰ ਫੁੱਦੀ ਨਾਲੋ ਜਾਦਾ ਸਵਾਦ ਤੈਨੂੰ ਬੁੰਡ ਦੇਣ ਚੱ ਆਓ।।
ਏਦਾ ਮੈਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਪਾ ਕੇੇ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਮਨਾ ਲਿਆ।।
ਰੂਬੀ – ਠੀਕ ਆ ਪਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਕਰਿਓ।।
ਮੈਂ – ਠੀਕ ਆ ਚਲ ਤੂੰ ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਪਹਿਲਾ ਲਨ ਖੜਾ ਕਰ।।
ਰੂਬੀ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਲਨ ਨੂੰ ਹਥ ਚੱ ਫੜ ਕੇ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗੀ ਰੂਬੀ ਦੇ ਹਥ ਲਗਦਯਾ ਲਨ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ।। ਫੇਰ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲਨ ਚੂਪਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਿੱਤਾ।। ਰੂਬੀ ਨੇ ਲਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚੱ ਪਾਂ ਕੇੇ ਚੰਗੀ ਤਰਾ ਚੂਸਿਆ।।।
ਫੇਰ ਬਾਅਦ ਚੱ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਘੋੜੀ ਬਣਨ ਲਈ ਕਿਹਾ।।।
ਰੂਬੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹਥ ਲਾਇਆ ਤੇ ਵਿਚ ਉਂਗਲ ਪਾਈ।। ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਵੀ ਨਜਾਰਾ ਜਿਹਾ ਉਣ ਲੱਗਾ।। ਫੇਰ ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਲਨ ਪਾਂ ਕੇੇ ਗਿੱਲਾ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਬਾਅਦ ਚੱ ਲਨ ਨੂ ਬੁੰਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਰੱਖਿਆ।।।
ਬੁੰਡ ਦੇ ਸੇਕ ਤੇ ਮੈਂ ਥੁੱਕ ਲਾਇਆ ਤੇ ਹੌਲੀ ਜਹੇ ਰੂਬੀ ਦੇ ਲੱਕ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਜੋਰ ਲਾਇਆ ਤਾਂ ਲਨ ਦਾ ਟੋਪਾ ਬੁੰਡ ਚੱ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ
ਰੂਬੀ – ਹਾਏ ਮੰਮੀ ਮਰ ਗਈ ਮੈਂ ਕੱਢ ਲਯੋ ਇਹਨੂੰ ਦਰਦ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦਾ ਵਾਂ।।
ਪਰ ਮੈਂ ਓਦੀ ਇਕ ਨਾ ਮੰਨੀ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਕਰਕੇ ਸਾਰਾ ਲਨ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਰੁੱਕ ਗਿਆ।।
ਰੂਬੀ – ਤੁਸੀ ਤਾਂ ਮਾਰ ਈ ਦਿੱਤਾ ਅੱਜ। ਏਨਾ ਦਰਦ ਓਦੋ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਸ਼ੁਹਾਗਰਾਤ ਆਲੇ ਦਿਨ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਸੀਲ ਤੁੜਵਾਈ ਸੀ।।
ਮੈਂ – ਦੇਖੀ ਚਲ ਪੁੱਤ ਨਜਾਰਾ ਕਿੰਨਾ ਆਉਂਦਾ।।
ਤੇ ਮੈਂ ਲਨ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ।। ਵਿਚੋ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਥੁੱਕ ਵੀ ਲਾ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਵੀ ਲਨ ਸੋਖਾ ਤੁਰਿਆ ਜਾਵੇ।।
ਹੁਣ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਵੀ ਨਜਾਰਾ ਆਉਣ ਲਗਿਆ ਓਹ ਵੀ ਮਸਤੀ ਚੱ ਅਵਾਜਾ ਕਡਣ ਲੱਗੀ।
ਮੈਂ ਦੋਵੇਂ ਉਂਗਲਾ ਫੁੱਦੀ ਚੱ ਪਾਂ ਕੇੇ ਲਨ ਦੀ ਸਪੀਡ ਹੋਰ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।।।
ਹੁਣ ਮੈਂ ਰੂਬੀ ਦੇ ਵਾਲਾ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਓਦੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ।।
ਨੂੰਹ ਨੂੰ ਸਹੁਰੇ ਕੋਲੋਂ ਬੁੰਡ ਮਰਵਾ ਕੇ ਬੜਾ ਮਜਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਰੁੱਕ ਗਿਆ ਪਰ ਰੂਬੀ ਆਪ ਬੁੰਡ ਹਿੱਲਾ ਹਿੱਲਾ ਕੇ ਲਨ ਬੁੰਡ ਚੱ ਲੈਣ ਲੱਗੀ।। ਮੈਂ ਓਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱ ਉਂਗਲਾ ਵੀ ਪਾਂ ਕੇੇ ਨਜਾਰੇ ਲੈਣ ਲੱਗਾ।।
ਪਰ ਰੂਬੀ ਅਜੇ ਵ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਮੇਰੇ ਲਨ ਤੇ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ।।
ਕਯਾ ਕਿਆਮਤ ਨਜਾਰਾ ਸੀ।।
ਅਖੀਰ ਮੇਰੇ ਲਨ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਵੀਰਜ ਓਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ।। ਰੂਬੀ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਕੇ ਏਦਾ ਈ ਡਿੱਗ ਪਈ ਤੇ ਮੈਂ ਓਦੇ ਉੱਤੇ ਪੇ ਗਿਆ।।।
ਮੈਂ – ਰੂਬੀ ਪੁੱਤ ਕਿੱਦਾ ਨਜਾਰਾ ਆਇਆ।।
ਰੂਬੀ – ਹਾਂਜੀ ਪਾਪਾ ਜੀ ਬਹੁਤ ਨਜਾਰਾ ਆਇਆ।।
ਰੂਬੀ ਉਠੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ।।
ਮੈਂ ਵ ਉੱਠ ਕੇ ਆਵਦੇ ਕਪੜੇ ਪਾਂ ਲੇਏ ਤੇ ਪੇ ਗਿਆ।
ਰੂਬੀ – ਪਾਪਾ ਤੁਸੀ ਸੌ ਜੋਂ ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਆਪ ਈ ਸਵੇਰੇ ਉੱਠ ਕੇ ਚੱਲ ਜਾਨਾ ਟਾਈਮ ਨਾਲ।।
ਮੈਂ – ਠੀਕ ਐ ਪੁੱਤ।
ਰੂਬੀ ਮੈਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਂ ਕੇੇ ਸੌ ਗਈ।।
ਜਦੋਂ ਮੇਰੀ ਸਵੇਰ ਜਾਗ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਤਾਂ ਰੂਬੀ ਥਲੇ ਗਈ ਹੋਈ ਸੀ।।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਸਾਰੇ ਮਹਿਮਾਨ ਵੀ ਆਪਣੇ ਘਰੋਂ ਘਰੀ ਚਲ ਗਏ।
ਤੇ ਜੱਗਾ ਦਿਆ ਵ ਛੁੱਟੀਆਂ ਘਟ ਸੀ ਓਹ ਵੀ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਕੇ ਚਲਾ ਗਿਆ।
